Depressie is géén chemische onbalans in uw hersenen

Wat is wel de oorzaak van psychologisch ongemak?

Deze overtuigende video bevat interviews met deskundigen, ouders en slachtoffers. Het is het verhaal over de belangenverstrengeling tussen de grootverdienende farmaceutische firma’s en de psychiatrie, die in Amerika $80 miljard winst opleverde door de verkoop van geestbeïnvloedende medicijnen aan een argeloos publiek. Hoe hebben deze medicijnen, zonder echt ziektedoel, zonder aangetoonde geneeskrachtige werking, maar met een lange lijst van bijwerkingen, het kunnen brengen tot de alledaagse behandeling van alle soorten psychologisch ongemak?

Het commentaar van Dr. Mercola: Deze film is een voortreffelijke documentaire die uitlegt hoe de psychiatrische medicijnenindustrie tot stand kwam, en die ingaat op haar winstgevende verbintenis met de farmaceutische industrie die van de psychiatrie een winstcentrum heeft gemaakt met een opbrengst van $80 miljard.

• Maar is het gebaseerd op echte medische wetenschap?
• Hoe waardevol zijn de medische diagnoses van de steekproeven?
• En zijn de medicijnen wel veilig?

Helaas is er een verpletterende stapel bewijs tegen psychiatrische medicijnen. Het wordt steeds duidelijker dat de meeste van de hedendaagse diagnoses en hun bijbehorende medicinale behandelingen een aanfluiting zijn, terwijl ze succesvol worden aanbevolen om u te laten geloven dat ze een wetenschappelijke basis hebben. Maar daar klopt niets van.

Bekijk de video hier:

https://www.youtube.com/watch?v=Y1nbZCNDgbY

Wat is de oorzaak van psychologisch ongemak?

Het antwoord op deze vraag is De Heilige Graal van de psychiatrie. Zelfs voordat er psychiaters bestonden, werden dergelijke problemen toegeschreven aan veroorzakers als kwade geesten, of aan een onbalans in “lichaamsvochten”.

Dit laatste werd aangepakt door aderlatingen, wat misschien wel de langste traditie heeft in de geschiedenis van de geneeskunde, en die zijn oorsprong vindt in de oude beschavingen van Egypte en Griekenland, die het zo’n 2500 jaar hebben volgehouden, tot en met de Industriële Revolutie. In die tijd was het het “aspirientje”, en werd aderlating voor bijna elk denkbaar ongemak ingezet, van longontsteking tot en met depressie. Toch was er nooit enig bewijs dat dit een gunstig effect had, en vaak overleed de patiënt eraan. Natuurlijk werd ervan uitgegaan dat het de ziekte was die de patiënt deed overlijden en niet de behandeling.

Het is interessant dat we nu weten dat er een goede reden was waarom aderlating mogelijk van nut kan zijn geweest voor mannen, of voor vrouwen na de menopauze. Als ze hoge ijzerspiegels in hun bloed hadden, zou dit kunnen hebben bijgedragen aan de verlaging ervan, en zou dat gunstig voor hun gezondheid kunnen zijn geweest.

Uiteindelijk begonnen wetenschappers in de negentiende eeuw de waarde van aderlatingen ter discussie te stellen, en medische statistici die patiëntendossiers analyseerden, ontdekten dat deze nergens toe dienden.

Het ruime voorschrijven van medicijnen voor elk mogelijke psychologische hapering is de aderlating van de 21^ste eeuw geworden. Natuurlijk: in het geval van psychiatrische medicijnen kunnen gigantische winsten worden behaald door het handhaven van de status quo, zonder toe te geven dat ze op de verkeerde weg zijn.

Het is een feit dat de psychiatrie nog steeds niet begrijpt waar psychologisch onbehagen door wordt veroorzaakt, en wat daaraan vooraf ging; de veronderstelling dat ongewenst gedrag en depressie het gevolg zijn van onevenwichtigheid tussen serotonine en dopamine in uw hersenen is nooit bewezen. Integendeel, onderzoek heeft aangetoond deze theorie onjuist is, en toch is dit bewijs onder het tapijt geveegd.

Ondanks wat slimme advertenties beweren, kunnen psychotrope medicijnen geen biologisch gunstige effecten tot stand brengen. (Vertaler: http://www.cchr.org/nl/videos/marketing-of-madness/psychotropic-drugs.html). Dit in tegenstelling tot andere medicijnen die meetbaar bloedspiegels gunstig kunnen beïnvloeden zoals bloedsuiker, cholesterol, etc.

“Hoe kan je iets met medicijnen genezen dat fysiek niet aanwezig is?” wordt in de documentaire, bovenaan deze pagina, gevraagd. Het antwoord is, natuurlijk, dat is onmogelijk! En dat toch doen is een gevaarlijk spelletje.

De lichamelijke gevaren van het medicaliseren van een niet-lichamelijke toestand

Een belangrijk gevaar van psychotrope medicijnen is dat ze het subtiele proces in uw hersenen, dat noodzakelijk is voor het in stand houden van uw biologische functies, kunnen verstoren. Dit risico kan niet overschat worden. De documentaire geeft enkele onthutsende statistieken die worden toegeschreven aan psychiatrische medicijnen in Amerika:

• 700.000 ongunstige reacties per jaar
• 42.000 sterfgevallen per jaar

Hoe kunnen in hemelsnaam 40.000 sterfgevallen per jaar als gevolg van medicijngebruik door de vingers worden gezien, medicijnen die net zo makkelijk worden uitgedeeld als snoepjes?

Zelfs als u een ernstig psychiatrisch probleem hebt, zoals bijvoorbeeld PTTS*, is onderdrukking ervan met medicijnen riskant, vooral als u meerdere medicijnen tegelijk gebruikt.

(Vertaler: *De posttraumatische stressstoornis (PTSS) is een psychische aandoening die in het DSM-IV is ingedeeld bij de angststoornissen. De aandoening ontstaat als gevolg van ernstige stressgevende situaties, waarbij sprake is van levensbedreiging, ernstig lichamelijk letsel of een bedreiging van de fysieke integriteit. Deze situaties zijn voor de persoon traumatisch).

Omdat de gemiddelde Amerikaan dertien verschillende medicijnen per jaar gebruikt, is dit een belangrijk onderwerp. Europa gaat geleidelijk ook die kant uit. In Amerika is een aantal militairen in hun slaap gestorven, door bijvoorbeeld een combinatie te slikken van Paxil, Seroquel, en Klonopin. Deze sterfgevallen waren niet het gevolg van overdoses, maar “er was in deze gevallen sprake van een plotseling hartfalen dat de dood tot gevolg had”, schreef  Jed Shlackman in een artikel voor het tijdschrift Examiner. Daar voegde hij aan toe: “Dit vergroot de bezorgdheid over de ernstige bijwerkingen van psychiatrische medicijnen die in zwang zijn om te worden voorgeschreven aan getraumatiseerde soldaten”.

Meerdere studies hebben de mogelijke bijwerkingen aangetoond voor dodelijk hartfalen. Bijvoorbeeld:

• Een overzicht van literatuurstudies van 2000-2007, gepubliceerd in Expert Opinion on Drug Safety in 2008, waarin werd vastgesteld dat “Antipsychotica zelfs in lage doses hartproblemen kunnen veroorzaken, terwijl dat bij antidepressiva pas bij hogere doses het geval is, of bij combinaties van medicijnen”.
• Een studie, gepubliceerd in januari 2009 in de New England Journal of Medicine toonde aan dat antipsychotische medicijnen het risico van fataal hartfalen verdubbelde. Het sterftecijfer was afhankelijk van de gebruikte dosis. Degenen die hogere doses gebruikten, liepen een groter risico om aan het gebruik ervan te overlijden.
• Een ander onderzoek, gepubliceerd in the Journal of the American College of Cardiology in hetzelfde jaar, kwam ook tot de conclusie dat antidepressiva het aantal sterfgevallen door plotselinge hartfalen verhoogde

Zijn emotionele symptomen werkelijk signalen van geestelijke ziekte?

Het is duidelijk, er bestaan “echte” geestelijke ziektes die elke schijn van normaal leven van iemand in de war kunnen brengen. Maar ben je geestelijk ziek, als je langer dan een paar weken treurig bent? Is het verlies van levenslust een teken van geestelijk ziek-zijn?

Hoe past het doormaken van triestheid in onze moderne leven? Moet je daar medicijnen tegen innemen, of is het een normale fase in iemands leven, waar iedereen op deze planeet doorheen moet zien te komen? En vanaf welk punt verandert een emotionele fase, die nu eenmaal hoort bij een wisselend emotioneel landschap, in een probleem waar “iets aan gedaan moet worden”?

Veel mensen verdedigen te snel hun keus om daar pilletjes voor te slikken. Niemand vindt het leuk om “zich onprettig te voelen”. Maar vernietigen deze medicijnen levens niet meer dan dat ze die levens redden? Ik geloof dat het antwoord in dit opzicht een luidkeels JA is.

De psychiatrie kiest liever voor een chemische aanpak om “het probleem te verwijderen”, in plaats van mensen te helpen om aan de slag te gaan met de oorzaak van hun lijden.

Medicijnentherapie is sinds de uitvinding ervan de standaard-voorkeurstherapie geworden. Gekkengestichten gebruikten gedurende de vroege negentiendeeeuw medicijnen zoals morfine en opium om patiënten rustig te krijgen. Rond de eeuwwisseling naar de twintigsteeeuw werd heroïne ingezet als geneesmiddel voor psychiatrische problemen. En Sigmund Freud schreef artikelen waarin hij het gebruik van cocaïne aanbeval voor geestelijke nood en gedragsproblemen. Vandaagdedag zijn deze medicijnen “illegaal” en wordt iedereen die zijn toevlucht neemt tot cocaïne om zijn belaste geest op te fleuren een junkie genoemd. Maar op de keper beschouwd is alles wat de industrie heeft gedaan: het vervangen van een paar gevaarlijke medicijnen door àndere gevaarlijke medicijnen.

De waarheid over de “chemische onbalans theorie”

Als huisarts heb ik vele duizenden depressieve patiënten behandeld. Toen ik midden jaren tachtig met mijn praktijk begon, waren antidepressiva mijn belangrijkste middel om depressies aan te pakken. Ik heb aan duizenden mensen deze middelen voorgeschreven, en heb op dit gebied veel ervaring opgedaan.

Gelukkig kwam ik tot betere inzichten en was ik in staat om ermee te stoppen om deze middelen voor te schrijven. Ik kwam erachter dat de zogenaamde chemische onbalans een verkooppraatje was om de kostbare en giftige antidepressiva te slijten.

Velen van u zullen vermoedelijk de fabel hebben gehoord dat depressie te wijten zou zijn aan “chemische onbalans in uw hersenen”, die door deze medicijnen zou moeten worden gecorrigeerd. Helaas is dit voor iedereen die dit verkooptrucje heeft geslikt geen wetenschappelijke waarheid. Waar komt dit dan vandaan?

De theorie over de lage serotoninepeil ontstond doordat ze begrepen hoe deze medicijnen de hersenen beïnvloeden; het was echter een hypothese die probeerde te verklaren hoe dit medicijn mogelijk iets zou repareren. Die hypothese hield, bij nader onderzoek, echter geen stand. Er werd onderzoek gedaan om te zien of bij depressieve mensen wel of niet sprake zou zijn van lagere serotoninespiegels.

En in 1983 kwam het National Institute of Mental Health (NIMH) tot de volgende conclusie: “Er is geen bewijs dat er iets mis is met de serotoninehuishouding van depressieve patiënten.”

De serotoninetheorie heeft geen wetenschappelijke basis. Het is pure flauwekul, een hypothese waarvan de juistheid nooit is aangetoond.

Door deze drogreden die maar blijft voortbestaan, wordt de gezondheid van miljoenen mensen geschaad, omdat wanneer u een SSRI-medicijn slikt dat de normale heropname van serotonine blokkeert, en u uiteindelijk geconfronteerd wordt met hetzelfde psychische probleem waar dat medicijn voor is ontwikkeld – een lage serotoninespiegel. En dat is – ironisch genoeg – nu precies de zogenaamde oorzaak waar uw depressie door werd veroorzaakt.

In 1996 publiceerde neurowetenschapper Steven Hyman, die hoofd was van de NIHM, die nu hoofd is van de Harvard University het wetenschappelijk artikel Initation and Adaptation: A Paradigm for Understanding Psychotropic Drugs. (Vertaler: voor meer (Engelstalige) informatie: http://ajp.psychiatryonline.org/cgi/content/abstract/153/2/151). In dit artikel legt hij uit hoe het een en ander werkt. Volgens dokter Hyman gaan uw hersenen, nadat ze een aantal compenserende aanpassingen hebben ondergaan als gevolg van medicijngebruik, op een manier reageren die “zowel kwalitatief als kwantitatief anders is dan normaal”.

Het is dus belangrijk om te begrijpen dat deze medicijnen géén stoffen zijn die uw hersenen zouden normaliseren. Het zijn ab-normaliserende stoffen, en als u dat eenmaal begrijpt, begrijpt u ook hoe ze een manische periode kunnen veroorzaken, of waarom ze in verband zouden kunnen worden gebracht met sexueel disfunctioneren of bijvoorbeeld met geweld en zelfmoord.

Hoe nu verder?

Hier bij Henflings Health Coaching behandelen we al sinds jaren de diverse oorzaken van depressie.

Bij een hormonale oorzaak zoals post- natale depressie en depressie bij de overgang kunnen we met klassiek homeopathische behandelingen heel snel en effectief de depressie te lijf gaan.

Bij emotionele of geestelijke oorzaken zoals PTTS, kunnen we met Omega Nei heel effectief de oorzakelijke trauma’s in het onderbewuste behandelen.

Bij oorzaken als overspannenheid of burn-out, kunnen we door middel van de Pyra Vitaliteits therapie héél snel de energie weer op peil brengen, waardoor slaap en “zin hebben in”, weer terugkeren tot een normaal niveau.

Daarna gaan we kijken en werken aan de vraag: hoe kan het zover komen dat je zover over je grenzen gaat, dat je er ziek van wordt?

Dit doen we door middel van Omega Nei, waarbij zelfbeeld, negatieve overtuigingen en overlevingsmechanismes opgespoord en veranderd worden.

Bekijk hier een video van de Wereld Gezondheids Orgaisatie over depressie (in het Engels):

https://www.youtube.com/watch?v=XiCrniLQGYc